بررسی کاریوتیپی گونه های بخش Heliobrychis از جنس اسپرس(Onobrychis) موجود در ایران

Authors

  • حسن امیرآبادی زاده
  • مریم تاجدینی
  • مهدی یوسفی
Abstract:

  در این تحقیق نه گونه از بخش Heliobrychis جنس Onobrychis (اسپرس)، از مناطق طبیعی ایران جمع‌آوری و با استفاده از مریستم انتهایی ریشه، تعداد و ابعاد کروموزم‌ها در مرحله میتوز اندازه‌گیری و فرمول کاریوتیپی هر گونه تعیین شد. تعداد کروموزوم پایه در گونه‌ها بین 7= X و 8= X و تیپ کروموزوم‌ها نیز از نوع متاسنتریک تا ساب متاسنتریک بود. بیشترین مقدار طول ژنوم متعلق به گونه O. scrobiculata (26/24 میکرون ) و کمترین میانگین طول ژنوم به گونه O. lunata (76/14 میکرون) تعلق داشت. گونه O. heliocarpa با فرمول کاریوتیپی m 16 بیشترین درصد شکل کلی (856/44 ) و کمترین مقدار شاخص نامتقارن بودن درون کروموزومی (218/0) و گونه O. oxyptera با فرمول کاریوتیپی sm 14+ m 2 کمترین درصد شکل کلی (552/32) و بیشترین شاخص نامتقارن بودن درون کروموزومی (489/0) را داشتند. در میان گونه‌های مورد بررسی گونه‌های O. heliocarpa و O. lunata در کلاس A قرار گرفتند و دارای کاریوتیپ‌های متقارن‌تر بودند که نشان‌دهنده ابتدایی‌تر بودن این دو گونه است. گونه O. oxyptera در کلاس B 3 قرار گرفت و کاریوتیپ آن به سوی نامتقارنی و پیشرفته بودن تمایل داشت. در تجزیه به مولفه‌های اصلی، سه مولفه اول بیش از 96 درصد از تنوع بین داده‌ها را توجیه کردند. در تجزیه خوشه‌ای به روش Ward بر اساس صفات کاریوتیپی گونه‌های مورد مطالعه در دو گروه مجزا قرار گرفتند. نتایج حاصل از این تجزیه برای رده‌بندی گونه‌ها و انتخاب گونه‌های نزدیک به یکدیگر برای انجام تلاقی بین گونه‌ای قابل استفاده است.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

بررسی کاریوتیپی گونه های بخش heliobrychis از جنس اسپرس(onobrychis) موجود در ایران

در این تحقیق نه گونه از بخش heliobrychis جنس onobrychis (اسپرس)، از مناطق طبیعی ایران جمع آوری و با استفاده از مریستم انتهایی ریشه، تعداد و ابعاد کروموزم ها در مرحله میتوز اندازه گیری و فرمول کاریوتیپی هر گونه تعیین شد. تعداد کروموزوم پایه در گونه ها بین 7= x و 8= x و تیپ کروموزوم ها نیز از نوع متاسنتریک تا ساب متاسنتریک بود. بیشترین مقدار طول ژنوم متعلق به گونه o. scrobiculata (26/24 میکرون ) ...

full text

گونه جدیدی از جنس Onobrychis بخش Heliobrychis از ایران

گونه Onobrychis mozaffarianii از نواحی مرکزی ایران به عنوان گونه جدیدی برای دنیا به همراه تصویر شرح داده می‌شود. این گونه با گونه خویشاوند خود O. andalanica مقایسه می‌گردد.

full text

گونه جدیدی از جنس onobrychis بخش heliobrychis از ایران

گونه onobrychis mozaffarianii از نواحی مرکزی ایران به عنوان گونه جدیدی برای دنیا به همراه تصویر شرح داده می شود. این گونه با گونه خویشاوند خود o. andalanica مقایسه می گردد.

full text

تنوع کاریوتیپی در گونه های جنس ارغوان در ایران

گیاه ارغوان (Cercis) متعلق به خانواده Caesalpinaceae است. دو گونه از این جنس به نام‌های C. siliquastrum, C. griffithii در ایران حضور دارند. در این پژوهش 4 جمعیت از گونه‌های C. siliquastrum (1 جمعیت) و C. griffithii (3 جمعیت) مورد مطالعه سیتوژنتیکی قرار گرفت و پارامتر‌های کروموزومی در هر جمعیت بررسی شد. کلیه جمعیت‌‌ها با عدد پایه کروموزومی 7n= دیپلوئید و دارای فرمول کاریوتایپی 14x=2n =2 بودند.

full text

مطالعه کاریوتیپی برخی از گونه های جنس اسپرس(Onobrychis)

در این تحقیق چهارده جمعیت از بخش های Hymenobrychis، Lophobrychis و Onobrychis از جنس Onobrychis، جمع‌آوری شده از مناطق طبیعی ایران، با استفاده از مریستم انتهایی ریشه و اندازه‌گیری تعداد و ابعاد کروموزم‌ها درتقسیم میتوز و فرمول کاریوتیپی هر گونه ارزیابی شدند. تعداد کروموزوم پایه در گونه ها 7=x یا 8=x و نوع کروموزومها نیز از نوع متاسنتریک(m) تا ساب متاسنتریک(sm) بود. بیشترین میانگین طول ژنوم متعل...

full text

مطالعه کاریوتیپی گونه هایی از جنس Salsola

در این تحقیق کاریوتیپ 8 گونه سالسولا با استفاده از مریستم نوک ریشه و مشاهدات متافاز میتوزی مورد بررسی قرار گرفت. گونه های مطالعه شده S. nitraria، S. crassa، S. dendroides، S. incanescens، S. kali، S. tomentosa و S. richteri وS. rigida می باشند. براساس شمارش کروموزومی، گونه های مورد مطالعه در چهار گروه 2n=2x=18 (4 گونه) و 2n=4x=36 (2 گونه) و 2n=6x=54 (1 گونه) و 2n=8x=72 (1 گونه) قرار گرفتند. با ...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 26  issue 2

pages  269- 284

publication date 2010-07-23

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023